کتاب صوتی کیمیای سعادت

کتاب صوتی کیمیای سعادت جلد اول ربع عبادات و ربع معاملات نوشته علامه، متکلم و فقیه ایرانی قرن پنجم ابو حامد امام محمد غزالی طوسی‌ است.

کیمیای سعادت از مشهورترین کتب عرفانی و دینی که دربارهٔ اصول دین اسلام که در آخرین سال‌های قرن پنجم هجری به زبان فارسی نوشته شده‌است و از نظر فصاحت کلام، سلاست انشاء و خالی بودن از تکلف و تصنع کم نظیر است.

متن کتاب صوتی کیمیای سعادت به چهار رکن تقسیم شده:

• عبادات

• معاملات

• مُهلکات

• و مُنجیات

که هر رکن را یک ربع از کتاب گویند.

به کوشش حسین خدیوجم در جلد اول کتاب صوتی کیمیای سعادت اصول مربوط به ربع عبادات و ربع معاملات گردآوری شده است

فهرست اصول ربع عبادات در کتاب صوتی کیمیای سعادت

در ربع عبادات، غزالی برخلاف کتاب‌های فقهی به ظاهر عبادات نپرداخته و در همه جا فلسفه و معانی آن را نیز مورد بحث قرار داده‌است.

ربع عبادات مانند سایر ارکان شامل ۱۰ اصل است:

• اصل اول: در اعتقاد اهل سنت حاصل کردن
• اصل دوم: در طلب علم کردن
• اصل سوم: در طهارت
• اصل چهارم: در نماز
• اصل پنجم: در زکات
• اصل ششم: در روزه و شرایط آن
• اصل هفتم: در حج
• اصل هشتم: در قرآن خواندن
• اصل نهم: در ذکر حق‌تعالی
• اصل دهم: در ترتیب وردها

فهرست اصول ربع معاملات در کتاب صوتی کیمیای سعادت

در این بخش از کتاب آداب و شرایط زندگی دنیوی مورد بحث قرار گرفته‌ و اصول و شرایطی که از نظر وی، و با توجه به احادیث و سنن اسلامی برای زندگی سالم ضروری است، بیان شده‌است.

این ربع کتاب نیز مشتمل بر ۱۰ اصل است:

• اصل اول: آداب طعام خوردن
• اصل دوم: آداب نکاح
• اصل سوم: در آداب کسب و تجارت
• اصل چهارم: شناختن حلال و حرام و شباهت
• اصل پنجم: در گزاردن حق صحبت
• اصل ششم: در آداب زاویه گرفتن و عزلت گرفتن از خلق
• اصل هفتم: آداب سفر
• اصل هشتم: آداب سماع و وجد
• اصل نهم: امر به معروف و نهی از منکر
• اصل دهم: در رعیت داشتن و ولایت راندن

کتاب صوتی کیمیای سعادت جلد اول به مدت 30 ساعت در یک فایل زیپ به حجم 700 مگابایت آماده دانلود است

درباره ابو حامد محمد غزالی

ابو حامد محمد بن محمد بن محمد بن احمد غزالی از دانشمندان بزرگ اسلامی است که در ایران، شهر توس دیده به جهان گشود.

ابوحامد محمد در سال‌ 450 هجری‌ / 1058 م، در طابران‌ طوس‌ تولد یافت.

او و برادر کوچکترش‌ احمد، در دوران‌ کودکی‌ پدر خود را که‌ پیشه‌ور درستکاری‌ بود از دست‌ دادند. اما این‌ پدر، آن‌ دو را به‌ دست‌ رفیق‌ صوفی‌ خود سپرده‌ بود و این‌ رفیق‌ نیکوکار، در پرورش‌ آن‌دو، کوتاهی‌ نکرد.

پس‌ از مدتی‌ هردو برادر به‌ مدرسة‌ علمی‌ آن‌ روز راه‌ یافتند (حدود سال‌ 464 ه’) این‌ مدرسه‌ احمد را، بصورت‌ واعظی‌ عارف‌مسلک‌ به‌ مجامع‌ خانقاهی‌ سپرد؛ اما محمد که‌ هنوز در آغاز کارش‌ بود، راهی‌ جرجان‌ شد و مدتی‌ از فقها و متکلمان‌ آن‌ دیار، دانش‌آموخته، و با مشاجرات‌ و مناظره‌های‌ علمای‌ معتزله، کرامیه‌ و اشاعره‌ آشنا شد. اما به‌ آن‌جا هم‌ راضی‌ نشده، به‌ طوس‌ بازگشت‌ (حدود سال‌ 470 ه’)

او از پیروان مکتب شافعیه بوده و رونقی به این مکتب بخشیده بود.

غزالی در نیشابور کسب علم می‌کرد و استاد معروفی که در آن‌جا داشت؛ جوینی معروف به امام الحرمین بود. او در همان نیشابور نیز به شهرتی دست یافته بود.

وی ثمره کسب علم خود را در ملاقاتی که با خواجه نظام الملک وزیر ملک شاه سلجوقی داشت، نمایان کرد.

غزالی در سال 484هـ.ق به منصب استادی در مدرسه نظامیه بغداد منصوب شد و چهار سال در آن مقام که بزرگ‌ترین پایگاه علمی آن زمان بود، ماند و در میان اهل عراق به مقام و منزلتی رسید.

وی در سی و چهار سالگی به فلسفه روی آورد و سپس وارد دوره‌ای از بحران عمیق معنوی شد که او را به شک در ایمان خویش کشاند. این شک البته گذرا بود و بیش از سه ماه به طول نینجامید. این شک همچون محرکی غزالی را به وارسی دقیق و همه جانبه عقاید خود وا داشت.

او در سال 488 هـ.ق به زهد و عرفان روی آورد و آنچه در بغداد داشت را رها کرده و به حج رفت و برادرش را جایگزین خود در مدرسه بغداد کرد. او بعد از حج نیز راهی شام گردید و از آن‌جا نیز به مصر رفت و در تمام این مدت به سیر عرفان و پیرایش درون و شهود عرفانی روی آورد.

غزالی زمانی که در دمشق بود کتاب‌ مهم و اثرگذار خود، «احیاء علوم الدین» را به رشته تحریر در آورد.

وی سپس با اصرار و الزام یکی از وزرای دربار، به نیشابور رفته و به تدریس مشغول شد. اما یک سال بیشتر دوام نیاورد و به وطن خود، توس برگشت و در همان‌جا، روزگار خود را گذراند و سال 505 هـ.ق در همانجا از دنیا رفت

شخصیت و اعتقادات غزالی همیشه مورد اختلاف آراء بوده و نظریات مختلف و متفاوتی پیرامون او وجود دارد، گاهی به اغراق در مورد او صحبت شده و گاه چنان هجومی به او شده که حقیقت را نیز پایمال کرده است.

فارغ از بحث در مورد شخصیت او می‌توان گفت که او شخصیتی اثرگذار و بسیار اندیشمند بوده و نظریاتش چه درست و چه نادرست، تحوّل بسیاری بر مسلمانان عادی و دانشمندان داشت، این اثرگذاری به حدی بوده که امروزه نیز گفتارهای بسیاری پیرامون او و کتاب‌هایش می‌شود.