کتاب صوتی بهشت گمشده یک شعر حماسی از شاعر انگلیسی قرن هفدهم جان میلتون است.

کتاب صوتی بهشت گمشده اثر جان میلتون در یک نگاه :

نسخه اول که در سال 1667 منتشر شد شامل ده بخش و ده هزار بند مجزا است.

چاپ دوم در سال 1674 روانه بازار شد، که در در دوازده بخش با تجدید نظرهایی جزئی تنظیم شده بود.

کتاب صوتی بهشت گمشده شاهکار جان میلتون John Milton در نظر گرفته می‌شود و برای تثبیت شهرت او به عنوان یکی از بزرگترین شاعران انگلیسی تمام دوران کمک کننده بوده است.

این شعر مربوط به داستانی از کتاب مقدس است.

داستان درباره ی سقوط انسان است : وسوسه آدم و حوا توسط فرشته ی رانده شده توسط خداوند، شیطان، و اخراج آنها از باغ عدن بهشت.

خلاصه کتاب صوتی بهشت گمشده

داستان کتاب صوتی بهشت گمشده میلتون دو قوس روایی دارد، یکی درباره شیطان (لوسیفر) و دیگری آدم و حوا.

داستان از شکست شیطان و دیگر فرشتگان رانده شده و تبعیدشان به جهنم یا همانطور که در شعر به آن تارتاروس نیز گفته می شود آغاز می شود.

در Pandæmonium، پایتخت جهنم، شیطان از مهارت سخنوری خود برای سازماندهی پیروان خود استفاده می کند.

مامون و بلزبوب به او کمک می کنند.

بلیال و مولوخ نیز حضور دارند.

در پایان سخنرانی، شیطان داوطلب می شود تا مخلوق جدید و مورد پسند خدا یعنی انسان را فاسد کند و به واسطه ی آن زمین تازه ایجاد شده را نیز از بین ببرد.

او با تمامی خطرات پرتگاه مقابله می کند، به شیوه ای که یادآور اودیسه یا انیاس است.

پس از پیمایشی سخت برای خارج شدن از جهنم ، او وارد دنیای جدید مادی خدا و بعداً باغ عدن بهشت می شود.

در چند بخش، جنگ فرشتگان بر سر ورود به بهشت ​​از دیدگاه های مختلف بازگو می شود.

نبرد بین فرشتگان وفادار و نیروهای شیطان در طول سه روز اتفاق می افتد.

در نبرد نهایی، پسر خدا به تنهایی تمام لژیون شورشیان را شکست داده و آنها را از بهشت ​​تبعید می کند.

به دنبال این پاکسازی، خداوند جهان را می آفریند و خلقت آدم و حوا به اوج خود می رسد.

در حالی که خداوند به آدم و حوا آزادی و قدرت کامل داد تا بر همه مخلوقات حکومت کنند، یک دستور صریح به آنها داد ” از میوه ی درخت معرفت خیر و شر نخورند. ” و مجازات آن را مرگ قرار داد.

داستان وسوسه و سقوط آدم و حوا یک حماسه ی اساسی متفاوت و جدید است.

آدم و حوا به عنوان دو مخلوقی که رابطه ی عاشقانه و در حالی که هنوز گناهی ندارند معرفی می شوند.

آنها احساسات و شخصیت های متمایزی از هم دارند.

شیطان که به شکل مار در آمده، حوا را با موفقیت وسوسه می‌کند تا از میوه ی درخت بخورد.

آدم که می‌فهمد حوا مرتکب گناه شده، آگاهانه مرتکب همان گناه می‌شود.

او به حوا اعلام می کند از آنجایی که حوا از بدن او ساخته شده است، آنها به یکدیگر متصل هستند – اگر حوا بمیرد، او نیز باید بمیرد.

به این ترتیب، میلتون آدم را به عنوان شخصیتی قهرمان و همچنین به عنوان یک گناهکار بزرگتر از حوا به تصویر می کشد، زیرا او کاملا آگاه است کاری که انجام می دهد اشتباه است.

در ابتدا، آدم متقاعد می شود که حوا درست فکر می کرد و خوردن میوه مفید است.

با این حال آنها خیلی زود به خواب می روند و کابوس های وحشتناکی می بینند و پس از بیدار شدن برای اولین بار احساس گناه و شرم می کنند.

با درک این که مرتکب عمل وحشتناکی علیه خداوند شده اند، دست به سرزنش یکدیگر می زنند.

در همین حال، شیطان پیروزمندانه به جهنم باز می گردد، و طرفدارانش او را ستایش می کنند.

او به آنها می گوید که چگونه نقشه ی آنها کار کرده و موجب سقوط بشریت شده است.

بعد به آنها وعده ی تسلط بر عدن داد.

با پایان یافتن سخنانش، فرشتگان شرور در اطراف او تبدیل به مارهای شنیع می شوند و دیری نمی گذرد که خود شیطان هم به ماری بی دست و پا تبدیل می شود و نمی تواند صحبت کند.

حوا از آدم تقاضا می کند تا با انجام دادن اعمال خیر گناه خود را به نوعی سبک تر کنند.

تشویق او آنها را قادر می‌سازد تا به خدا نزدیک شوند و با تعظیم بر زانوی دعاکننده، برای دریافت بخشش، صادقانه درخواست کنند.

آدم و حوا از عدن رانده می شوند و در مجازات مرگ را دریافت نمی کنند.

آنها بر روی زمین و دور از خداوند که در همه جا حاضر است زندگی می کنند.

در کتاب صوتی بهشت گمشده شیطان ـ با وجود شخصیت شگرفی که دارد ـ صرفاً یک شخصیت شاعرانه است و نه مرکز ثقل الهیات میلتون.

میلتون در این کتاب قصد داشته تا جهان را همان‌گونه که هست به تصویر درآورد، با تمام سیاهی‌ها و تمام امیدش.

ترکیب بندی کتاب بهشت گمشده

جان لئونارد محققی در زمینه ی میلتون درباره ی بهشت گمشده خاطرنشان می کند: “جان میلتون تقریباً شصت ساله بود که بهشت ​​گمشده را در سال 1667 منتشر کرد.”

زندگی نامه نویس جان اوبری به ما می گوید که ” این نوشتن این اثر در حدود 1658 آغاز و در حدود 1663 به پایان رسیده است.

با این حال، تقریباً به طور قطع بخش‌هایی زودتر نوشته شده‌اند، و ریشه‌های آن در اوایل جوانی میلتون است. “

لئونارد بعد تر ذکر می کند که “میلتون در ابتدا قصد نداشت حماسه ای در باب کتاب مقدس بنویسد.”

از آنجایی که حماسه ها معمولاً در مورد پادشاهان و ملکه های قهرمان نوشته می شدند، میلتون در ابتدا تصور کرد که حماسه اش بر اساس یک ساکسون افسانه ای باشد.

میلتون در حین نگاشتن کتاب بخاطر مطالعات زیاد و احتمالا زمینه ی قبلی بینایی خود را از دست داد.

بنابراین از سال 1652، بهشت ​​گمشده را به طور کامل از طریق دیکته برای دخترانش بازگو می‌کرد و آنان به نگاشتن آن همت می‌گماردند.

شایان ذکر است که او این اثر فوق العاده را در حالی که بیمار بود (از نقرس رنج می برد) و با وجود رنج عاطفی پس از مرگ زودهنگام همسر دومش، کاترین وودکاک، در سال 1658، و مرگ دختر نوزادشان، نوشت.

میلتون در این حماسه پاگانیسم و ادبیات کلاسیک یونانی و مسیحیت را با شعر در هم آمیخته است.

ساختار کتاب بهشت گمشده

در نسخه 1667 بهشت ​​گمشده، اثر به ده کتاب تقسیم شد.

با این حال، در نسخه 1674، متن در قالب دوازده کتاب تنظیم شد.

در چاپ های بعدی، «برهان ها» (خلاصه های مختصر) در ابتدای هر کتاب درج شد.

بخشی از کتاب بهشت گمشده اثر جان میلتون

حوا داخل خوابگاه، با دقت به ساعت روز، خوراکی از میوه‌های لذیذ و خوش‌طعم آماده می‌ساخت؛ میوه‌هایی بهره‌مند از طعمی که به مذاق و اشتهای واقعی خوش آید و موجب گردد تشنگی در فواصل گوناگون با نوشیدنِ شیرابه یا شهدِ میوه‌هایی چون به یا انگور از میان نرود.

آدم، حوا را نزد خود فراخواند:

حوا! به بدین جا بشتاب! به منظره‌ای که لایق تماشای تو است بنگر:

در سمت شرق، میان این درختان، موجودی فرهمند ازین کوره‌راه در ره است! به‌راستی همچون سپیده‌دم دیگری است که در نیم‌روز طلوع کرده باشد!

شاید این پیام‌آور، حامل فرمانی بزرگ از آسمان برایمان باشد، و منت بر ما گذارد و میهمانمان گردد!

اما اینک به‌سرعت، آنچه را برای خوردن فراهم کرده‌ای، به نزدمان بیاور! در فراوانی و وفور خوراکی‌ها، کمال سخاوت و بخشندگی را آشکار ساز، تا به‌نحوی شایسته، از بیگانه‌ی آسمانی‌مان پذیرا باشیم!

به یقین می‌توانیم نعمت‌هایی را که آنان به ما عطا فرموده‌اند، بدانان هدیه کنیم و با سخاوت و بخشندگی تام، آنچه را با سخاوت تمام به ما ارزانی شده است و در جایی که طبیعت، تولیدات حاصلخیز خود را کثرت می‌بخشد، و با تهی ساختن خود بیش از پیش پربار می‌شود، بذل و بخشش کنیم! این به ما می‌آموزد که هرگز قناعت را پیشه نورزیم.

حوا به او پاسخ داد: ای آدم! ای آن که قالب مقدسِ خاکی‌ای به شمار می‌روی کز خدای متعال الهام گرفته است!

در مکانی که این همه خوراکی‌ها، در همه‌ی فصول رشد می‌کنند و برای بهره‌وری، از شاخ و برگ‌ها آویزان‌اند، به خوراک کمی نیازست.

به غیر از میوه‌هایی که در اندازه‌ای کم، سفت و سخت می‌گردند و با دفع رطوبت اضافی خود، ماهیتی بیشتر مغذی دارند، اما من نیز شتاب خواهم کرد، وز هر شاخه و ساقه‌ای، از هر گیاه و هر بوته‌ی کدوی آبدار، به چیدن میوه‌هایی چنان متنوع و گوناگون خواهم پرداخت تا بتوانیم به درستی از میهمان ملکوتی خود پذیرای شایسته آوریم!

گونه‌ای که با مشاهده‌ی آن خوراک‌ها، او نیز زبان به اقرار گشاید که اینجا، در روی زمین، خدای متعال، اِنعام و برکات خود را همچون در آسمان، بذل و بخشش فرموده است!

---

آشنایی با کتابهای ممنوعه و اسرار کتابهای نفرین شده

معرفی حماسه های مشهور جهان