چهره های ماندگار میراث فرهنگی ۱۴۰۲
روز پنجشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ با حضور وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی از چهره های ماندگار میراث فرهنگی ایران تجلیل شد.
چهره های ماندگار میراث فرهنگی 1402
- زهره بزرگمهری ناظر عالی مرمت و مؤلف کتابهای مرجع معماری ایرانی
- زندهیاد یعقوب دانشدوست استاد دانشگاه و مرمتگر گنبد حرم رضوی
- سیدمنصور سیدسجادی دکتری ایرانشناسی، پژوهشگر و نویسنده
- اسکندر مختاری طالقانی دکترای پژوهش هنر و مرمتگر
- جلیل گلشن بافقی پژوهشگر و باستانشناس
- هایده لاله پژوهشگر و باستانشناس
- محمود طالقانی مؤسس موزه میراث روستایی گیلان
- رسول وطن دوست از پایهگذاران علمی رشته حفاظت و مرمت
- عبدالحسین وکیلی فرد از پایهگذاران سازمان میراث فرهنگی
- عبدالرحمن وهابزاده باستانشناس و حفاظتگر آثار تاریخی
بخشی از سخنان معاون میراث فرهنگی کشور در مراسم
سخن خود را با نام خدای بزرگ آغاز می کنم که آغاز شاهنامه حکیم بزرگ ایران زمین، ابوالقاسم فردوسی است. بیگمان وقتی از میراث فرهنگی، تمدن و هویت و تاریخ سخن میگوئیم حکیم توس پس از هزار و چهل و دو سال در قله ایستاده است و پرتو افشانی میکند.
شاهکار جهانی و پایانناپذیر ،” شاهنامه” 50 هزار بیت شعر دارد که بیش از 2000 بار از واژه ایران و بالغ بر 600 بار از خرد و خردمندی گفته است و این پیشینه تمدنی و تاریخی ما ایرانیان است.
شاهنامه را اگر چه حکیم توس سروده است اما گویی همه ایرانیان هم صدا و هم آوا با او این حماسه را سرودهاند. و از این رو نامه باستان را باید ” سند ثبت احوال ایرانیان” و ” کتاب تاریخ ایران زمین” بنامیم.
ملت و جامعهای که دارای چنین گنجینهها و داشتههای گرانقدر و بی بدیل است میتواند از ” میراث تمدن و فرهنگی” سخن بگوید.
ابوریحان، ابن سینا، حافظ، سعدی، مولوی، رودکی، فارابی، خواجه نصیر الدین طوسی، امام محمد غزالی، خیام، عطار، سهروردی و صدها تن از این مشاهیر ایران فرهنگی ایستاده بر قله هستند که دایرهالمعارفها و فرهنگ لغات برای ادای حق به مقام آنان از بسیاری از این مفاخر با عنوان “همهچیزدان” یاد کردهاند.
تکریم، ترویج و معرفی این مفاخر یعنی تعظیم و نکوداشت زبان فارسی و اسلام که در طول تاریخ دو عنصر هویت بخش، اتحاد آفرین ، انسجام بخش و بوجود آورنده امنیت ملی و ثبات سیاسی در قلمرو بزرگی به نام ایران بوده است. از همین رو وقتی از میراث فرهنگی سخن میگوئیم بازتابی از ارزشها و روایتی اجتماعی از تجربه زیست فرهنگی انسانها در طول تاریخ است.