کتاب صوتی نوسترومو نوشته جوزف کنراد

کتاب صوتی نوسترومو به قلم جوزف کنراد و به شیوه دانای کل، در در زمانی نامشخص و کشوری خیالی به نام Costaguana در آمریکای جنوبی رخ میدهد. در این کشور که تحت سلطه سیاسی و حکومت دیکتاتوری است شورش و انقلابی صورت میگیرد و  ماجراهای رمان  هم در بستر این نآرامی ها و اتفاقات رخ میدهد.

جوزف کنراد Joseph Conrad که خود سلطه سیاسی، فرهنگی و اقتصادی یک کشور خارجی بر یک سرزمین را از نزدیک شاهد بوده،با دقتی بینظیر اتفاقات حین و پس از انقلاب ها را پیش بینی کرده است.

خلاصه داستان کتاب صوتی نوسترومو

داستان در کشور خیالی کاستاگوانا Costaguana در آمریکای جنوبی اتفاق می افتد که عواقب حکومتی دیکتاتوری موجب بروز خشونت و ناآرامی در آن می شود و در همین ناآرامی هاست که عده ای به قدرت و ثروت می رسند و عده ای نابود می شوند.

مردم کاستاگوانا هرگز شاهد صلح و آرامش نبوده اند و در این میان شخصی به نام چارلز گولد Charles Gould از شرایط  استفاده کرده و از ثروت  خود ناشی از معدن خانوادگی نقره در شهر بندری سولاکو، استفاده می کند تا به ادامه حکومت دیکتاتور وقت ریبیرا Ribiera کمک کند.

اما مردم بومی از استثمارگزان خارجی که با آمدن به این سرزمین ثروتمند شده اند، به تنگ آمده و خسته شده‌اند.

کسانی که در ادارات دولتی نفوذ پیدا کرده و در عزل و نصب ها دخالت میکنند و افراد فاسد را در مناصب دولتی می گمارند تا راحتتر بتوانند جیب مردم را خالی کرده و  منابع فراوان آنها را غارت کنند.

این افراد ثروتمند حتی در نیروهای نظامی تسلط داشته و بسیاری از آنها را مانند عروسک‌های خیمه شب بازی کنترل می‌کنند.

این وضعیتی است که مردم به رهبری ژنرال انقلابی مونترو با آن مخالف هستند و چارلز گولد هم با وجود آنکه بومی کوستاگوئه است اما تبار انگلیسی او و حمایت بی دریغش از دولت ریبیرا، او را هدف خشم مونترو و پیروانش قرار می دهد.

بنابراین در حالی که شهر سولاکو برای حمله انقلابیون آماده می شود، گولد برای نجات سرمایه اش به شخصی به نام نوسترومو روی می آورد.

نوسترومو قرار است نقره های گولد را قبل از اینکه مونترو و شورشیانش بتوانند آن را مصادره کنند، از شهر خارج کند.

نوسترومو در پوشش تاریکی شبانه، با قایقش که پر از نقره های گولد است به دریا می زند و آنها را در جزیره ای نزدیک پنهان می کند.

با این حال، وقتی او برمی گردد، ادعا می کند که طوفان، قایقش را غرق کرده و تمام نقره ها طعمه طوفان شده اند.

دوران انقلاب می گذرد و تلاش جسورانه نوسترومو در به دست آوردن استقلال منطقه و شکل گیری دولت جدید، نقش زیادی داشته است

اما پس از پیروزی،نوسترومو به جایگاهی که سزاوارش است، نمی رسد و لذا به شدت کینه به دل می گیرد و تلاش میکند که با ثروتی که از طلاهای گولد  آنها را در جزیره ای مخفی کرده) به دست آورده، موقعیت جدیدی برای خود دست و پا کند

کتاب صوتی نوسترومو به مدت 20 ساعت فایل صوتی mp3 در یک فایل زیپ به حجم 509 مگابایت آماده دانلود با لینک مستقیم است

متن پشت جلد کتاب صوتی نوسترومو

مضمون تعدادی از برترین آثار جوزف کنراد تنهایی است. این مضمون در نوسترومو نیز آشکار است.

این کتاب در حقیقت، بررسی عمیق و ظریفِ تأثیرات فاسدکننده سیاست و منافع مادی بر روابط انسان‌هاست.

شخصیت‌های این رمان پنداری هر یک صاحب تاریخی مجزا و منحصر به فرد هستند.

چارلز گولد تجلی شخصیت حقیقی یک استعمارگر اروپایی است؛ سرد و بی‌احساس و منطق‌زده.

زندگی همسرش، خانم گولد، نیز در یک سرزمین خیالی در امریکای جنوبی به فاجعه تبدیل می‌شود، فاجعه ناشی از تنهایی و عدم ارتباط.

ویژگی این رمان عظمت و ساختار دقیق آن است.

زبان به مفهوم ادبی کلمه چالش‌برانگیز نیست بلکه تمهیدی است برای توصیف و تشریح، توصیف مکان‌ها و شرح انگیزه‌ها و شخصیت‌ها

---

کتاب صوتی نوسترومو – مقدمه آقای سهیل سمی مترجم کتاب

دوره ای که در آن آشنایی با فراز و نشیب زندگی رمان نویسان به شکلی سنّتی بخشی از نقد و درک رمان بود، دیگر گذشته است.

اما زندگی رمان نویس به عنوان یک خالق، هنوز هم می تواند الهام بخش باشد و به درک شرایطی که اثر در آن خلق شده است کمک کند.

ملاحظات زندگینامه ای اگر نه در نقد خود رمان، بلکه دست کم، در تجربه جهان و بستری که اثر در آن خلق شده اساسی اَند.

میان دنیای واقعی نویسنده و دنیای خیالی رمانش همیشه پیوندهای اسرارآمیزی برقرار است که بررسی آن ها حکم خواندن رمانی در باب رمان دیگر را دارد. سپس در این راه، زندگی نویسنده نیز راهی جُز تبدیل شدن به داستان یا رمانی دیگر ندارد.

یوزف تئودور کنراد کوژنیوفسکی در سوم دسامبر سال ۱۸۵۷ در لهستانی که در آن زمان تحت فرمان و انقیاد روسیه بود به دنیا آمد.

در پنج سالگی به همراه پدر و مادرش، که به عنوان عناصر سیاسی به روسیه تبعید شدند، پا به این کشور گذاشت. در دوازده سالگی یتیم شد و در کراکوف به دبیرستان رفت.

در سال ۱۸۷۴ به قصد فرانسه از لهستان خارج شد. در شهر مارسی به گروه مدافعان دون کارلوس، پسر دوم چارلز چهارم، که خود را پادشاه بر حقِ اسپانیا می دانست، پیوست و در قاچاق اسلحه برای کارلیست ها شرکت کرد.

اولین بار در سال ۱۸۷۵ با کشتی تجاری فرانسه راهی سفر دریایی شد. سپس بین سال های ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۴ به همراه کشتی های بریتانیا، کشوری که تابعیت آن را پذیرفت، به آب های دور دنیا سفر کرد.

در این مدت از ناخداسومی به ناخدایکمی ترفیع پیدا کرد و سرانجام در سال ۱۸۸۶ ناخدای کشتی شد.

در سال ۱۸۹۰، چهار سال پس از پذیرش تابعیت بریتانیا، با کشتی راهی رودخانه کنگو شد و در سال ۱۸۹۴ به رغم میل خودش دریا را ترک کرد.

نخستین رمانش ( ۱) در سال ۱۸۹۵ چاپ شد.

در سال ۱۸۹۶ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد.

در تابستان ۱۹۱۴ برای دیدنِ کشورش به لهستان برگشت و پس از آغاز جنگ جهانی اول، به کمک سفیر آمریکا در وین توانست به انگلیس برگردد.

در سال ۱۹۲۳ در حالی که به گرمی از او استقبال شد به آمریکا سفر کرد و در سوم اوت سال بعد، یعنی سال ۱۹۲۴ درگذشت و در گورستانی در کنتر بری به خاک سپرده شد.

خود کنراد به فورد مدوکس فورد، دوست و همکارش، گفته بود که اولین رمانش را روی آستر بدرقه و حاشیه ها و داخل جلدِ کپی ای که از رمان مادام بواری داشته، نوشته است.

او همچنین به فورد گفته بود که اولین بار، وقتی از پنجره کوچک کشتی چشمش به اسکله افتاده و مهمانکده ای را که وعده گاه مادام بواری و رودولف بوده، دیده بود، به فکر نویسنده شدن افتاده بود.

البته کنراد بعدها در این باب ماجراهای دیگری نیز تعریف کرد. اما صرف نظر از این داستان، روشن است که کنراد ابتدا با آثار ادبی فرانسه آشنا شده بوده. پیش از آن که بتواند به زبان انگلیسی صحبت کند، فرانسه را خوب و روان حرف می زده است.

در حوزه نوشتن، تحت تاثیر فلوبر، کار رمان نویس را به معنای واقعی کلمه هنر می دانسته، هنری که مستلزم تلاش، زحمت و ایثار بسیار است.

فورد مدوکس فورد می گوید که زبان اندیشه کنراد فرانسه بوده، اما با توجه به نثر متکلّف و آهنگین کنراد در آثارش، به ویژه آن دسته از آثارش که رخدادهایشان بیش تر بر پهنه آب می گذرند، کاملاً مشخص می شود که احساسات و اندیشه و خاطراتِ این نویسنده با زبان انگلیسی پیوندی انکار نکردنی دارند.

آثار کنراد را در نگاهی کلی می توان به دو گروه تقسیم کرد:

• آثار دسته اول نوول ها هستند، منظور از نوول داستان کوتاه بلندی است که حجم آن چنان هست که به شکل جداگانه صحافی و چاپ شود، اما از طرف دیگر، به اندازه رمان های کلاسیک قطور و پرحجم نیست. اتفاقا کنراد در عرصه نوول نویسی بسیار کارکشته و خُبره تر است.

رمان های کلاسیک و مفصّل او نوسترومو ( ۱۹۰۴ )، مامور مخفی ( ۱۹۰۷ )، از چشم غربی ( ۱۹۱۱ )، شانس ( ۱۹۱۳ ) و پیروزی ( ۱۹۱۵ ) هستند.

از این نظر، نوسترومو نسبت به مابقی رمان ها پیچیده تر و به لحاظ محیط داستان بسیار گسترده تر است. از نوول ها نیز می توان دل تاریکی، طوفان و جوانی را نام برد.

مضمون تعدادی از برترین آثار کنراد تنهایی است. این مضمون در نوسترومو نیز آشکار است. تنهایی نوسترومو، تنهایی خانم گولد، تنهایی مبارز پیر ایتالیایی که هرگز به تفاهم یا پیوندی متقابل نمی انجامد.

نوسترومو، در حقیقت، بررسی عمیق و نیز ظریفِ تاثیرات فاسد کننده سیاست و منافع مادی بر روابط انسان هاست. از این لحاظ، مامور مخفی و از چشم غربی نیز از مضمون تاثیر سیاست خالی نیستند.

شخصیت های رمان نوسترومو پنداری هر یک صاحبِ تاریخی مجزا و منحصر به فرد هستند.

چارلز گولد تجلّی شخصیت حقیقی یک استعمارگر اروپایی است؛ سرد و بی احساس و منطق زده.

زندگی همسرش، خانم گولد، نیز در این سرزمین خیالی در آمریکای جنوبی به فاجعه تبدیل می شود، فاجعه ناشی از تنهایی و عدم ارتباط. مارتین دیکودِ فرانسوی نیز آن جا که چند شب و روز در جزیره ای کوچک تنها می ماند، به عنوان شخصیتِ روشنفکرِ رمان پی می برد که استقلال وجودی اش توهّمی بیش نبوده و در نهایت در اوج تنهایی راهی متفاوت در پیش می گیرد.

اما جورجو ویولای پیر از جهانی دیگر، از دنیای کهن، دنیای ارزش ها می آید، و دنیای قدیمی او با دنیای پر از حرص و فسادی که در نوسترومو می بینیم هیچ همخوانی ای ندارد.

در مورد سبک و نوع نگارش کنراد نیز، برای مثال، نوعی تفاوت میان نثر نوسترومو و نثر دلِ تاریکی مشهود است.

از این نظر، نوسترومو و معدودی از آثار دیگر کنراد مانند پیروزی و شانس را می توان در یک دسته، و آثاری چون داستان مُرداب، سیاهپوستِ نارسیسوس و طوفان و دل تاریکی را در دسته دیگر گنجاند.

نثر آثار گروه اول در عین آن که چون همه آثار این نویسنده سنگین است، ساده و زودفهم هم است.

برای مثال، ویژگی نوسترومو عظمت و ساختار دقیق این رمان است. زبان به مفهوم ادبیِ کلمه چالش برانگیز نیست، بلکه تمهیدی است برای توصیف و تشریح، توصیف مکان ها و شرح انگیزه ها و شخصیت ها.

• اما در آثار دسته دوم، زبان کارکردی پیچیده تر دارد، زبان نوعی حال و هوای رازورزانه و پر رمز و راز خلق می کند، و بسیار آهنگین است، به نحوی که حتی بدون آن که رشته حوادثی را توصیف کند یا انگیزه ای را شرح دهد، رازآفرین و آبستن نماد و اسطوره خلق شده است؛ نمونه بارز این آثار دل تاریکی است.

با این که خوانندگان کنراد را بیش تر به خاطر این گونه آثارش می شناسند، خود کنراد و حتی منتقدانی برجسته چون اف.آر.لیویس نوسترومو را بهترین رمان او می دانند.

کنراد، خود توضیح داده است که ایده نگارش رمان نوسترومو چگونه به ذهنش رسید.

او از یکی از دوستان صمیمی اش در مورد ملوانی در آمریکای جنوبی داستانی می شنود؛ در این داستان، ملوانِ واقعی مردی پست است که دست به دزدی نقره می زند و حتی به هنگام مستی و از خود بیخودی در مورد این کارش لاف هم می زده.

ملوان در حضور همه فریاد می زده که علّت پولدار شدنش کار کردن با کشتی کوچکش نیست، بلکه هر از گاه، به گنجینه ای که ربوده سری می زده و کمی نقره از آن برمی داشته و می فروخته.

کنراد شرح می دهد که مدتی درگیر این داستان بوده تا سرانجام به این نتیجه می رسد که این شخصیت در رمانش نباید حتما شخصیتی منفی باشد، بلکه برعکس، می تواند قهرمانی محبوب و مردمی باشد، مردی با معیارها و اخلاقیات خاص خود.

حال، نوسترومو به فارسی ترجمه و چاپ شده است. جای این رمان هم مثل بسیاری دیگر از آثار ادبی دیگر، از جمله بعضی از آثار خیلی خوب خود کنراد، در ترجمه های فارسی خالی بود. تصور این که دوران کنراد و آثار او گذشته و حال باید به آثار دیگر پرداخت، نه تنها زاییده ذهنی آشنا با ادبیات نیست، بلکه بچگانه نیز به نظر می رسد.

نویسندگانی چون کنراد، به قول خود غربی ها اوریژینال یا اصیل و صاحب سبک هستند، و روشن است که بدون در نظر گرفتنِ نویسندگانی مثل او، هر برداشتی از رمان در هر دوره و برهه زمانی ای، ناقص و دچار کم و کاستی خواهد بود.

از نویسندگان گذشته انبوهی از آثار عالی باقی مانده که هنوز ترجمه نشده اند؛ و حتی اگر تک تک مردم کشورمان نیز زبان دوم، انگلیسی، فرانسه یا هر زبان دیگری را که اثر در بستر آن خلق می شود به خوبی زبان فارسی می دانستند، باز هم عرصه رمان در زبان فارسی به ترجمه این آثار نیازمند بود.

به امید این که ترجمه نوسترومو، بزرگ ترین اثر کنراد، گامی باشد در راه ترجمه منسجم و نظام مندِ آثار درخشانی که از نظر مترجمان و، در نتیجه، خوانندگان ایرانی دور مانده اند.