کتاب صوتی خاطرات یک گیشا نوشته آرتور گلدن
کتاب صوتی خاطرات یک گیشا نوشته آرتور گلدن روایتی واقعی از زندگی دختری از ۹ سالگی تا زمانی است که یک گیشا میشود و زندگی خود را به عنوان گیشا شروع میکند.
گیشا به زنان جوانی میگویند که در مهمانیهای اشراف ژاپنی با آرایشهای خاص، ساز میزنند و رقصهای سنتی را اجرا میکنند و چای و ساکی برای مهمانان میریزند.
آرایش و گریم گیشاها شامل صورت سفید شده و نقابگونه و وظیفهی آنها شادیآفرینی و سرگرم کردن مهمانان بود و بایستی توجه کرد که گیشا روسپی یا نظیر آن نیست و در فرهنگ سنتی ژاپن روسپیان گروه دیگری بودند و اسم دیگری هم داشتند.
در واقع خانواده های فقیر دختران خود را به خانه هایی به اسم اوکیا میفروشند و رییس این خانه که زنی است که خود قبلا گیشا بوده این دختران به مدرسه ای میفرستد که برای گیشا شدن آماده شوند و اگر برای این کار مناسب نباشند یا باید به عنوان مستخدم آنجا باقی بمانند یا باید با روسپی گری زندگی خودشان را تامین کنند
کتاب صوتی خاطرات یک گیشا نوشته آرتور گلدن یک “گیشا” از خاطراتش میگوید! خاطرات خیلی خوب و با جزئیات مستندگونه روایت شده بیان شده و احساس راوی داستان بعنوان یک گیشا هم به خوبی در آن نمایانگر است.
کتاب صوتی خاطرات یک گیشا با این جملات آغاز می شود:
فرض کنید که روزی است آرام و من و شما در اتاقی رو به باغ نشسته ایم و گپ می زنیم و چای سبز می نوشیم و از چیزی می گوییم که مدتها پیش از این اتفاق افتاده است و من به شما می گویم :
« آن روز بعد از ظهر که چنین و چنان شد… هم بهترین روز زندگیم بود، هم بدترین» انتظارم این است که که فنجان چایتان را زمین بگذارید و بگویید: « خب؟ کدام بود؟ بهترین یا بدترین؟ این که نمی شود که هر دو باشند» معمولا باید خنده ام بگیرد و به شما حق بدهم.
ولی واقعیت این است که آن روز بعدازظهر که آقای ناتاکا ایشیرو را دیدم واقعا بهترین و بدترین روز زندگی ام بود. چنان مجذوبش شدم که حتی بوی ماهی دستش برایم مثل عطر بود. اگر او را نمی دیدم به طور قطع هرگز گیشا نمی شدم…. ”
در ضمن در سال 2006 فیلمی براساس این کتاب ساخته شد.
خاطرات یک گیشا (Memories Of A Geisha) نام فیلمی درام آمریکایی محصول سال ۲۰۰۵ به کارگردانی راب مارشال است. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام ساخته شدهاست.
تهیه کنندگی این فیلم بر عهده استیون اسپیلبرگ بودهاست. این فیلم موفق به دریافت ۳ اسکار و ۲۸ نامزدی در جشنوارههای دیگر شده است که جمعاً منجر به دریافت ۱۶ جایزه شد. آهنگسازی این فیلم را جان ویلیامز، آهنگساز بزرگ آمریکایی برعهده داشته است.